Köpeklerde öfke ve agresif davranışların sebepleri nelerdir?
Köpeklerde agresyon kelime anlamı olarak, öfkenin kontrol edilememesi ve buna bağlı olarak, karşı tarafa zarar vermeye yönelik saldırgan davranışlar anlam taşımaktadır.
Bunun bir çok nedeni olabilmekle birlikte, geçmişten gelen genetik yapılarına kodlanmış korunma iç güdülerinden de kaynaklandığı, yani doğasında olduğu söylenebilir.
Köpeklerin atalarının evcilleşmeden önceki dönemlerde vahşi doğada yaşam mücadelesi içerisinde, avlanma,avını koruma, alanını koruma, rekabet ve saldırıya uğrama gibi doğada hayatta kalabilmesi için verdikleri reaksiyonların yansımasının da payı büyüktür.
Bir köpekte agresyon oluştuğunda, bunun bir çok çeşidi ve sebepleri olabilmektedir.
Öncelikle bu sebeplerin ne olduğu, neye karşı olduğu ve bunun kökeninin ne olduğu önemlidir.
Burada dikkat edilmesi gereken köpeğin davranışlarında uzun süredir var olan bir davranış mı, yoksa sonradan belli nedenlerle, ortaya çıkan bir davranış mı olduğu araştırılmalıdır.
Sonradan ortaya çıkan öfke davranışlarının, belirli bir tedaviye yada kullandığı bir ilaca verdiği reaksiyon yada istenilmeyen süreklilik arz eden, onu rahatsız ve huzursuz eden, hal, hareket ve davranışların sonucu mu olduğu belirlenmelidir.
Örnek vermek gerekirse, köpeğinizin her zaman başını severken hoşuna giden davranışa bir süredir öfke göstermeye başlaması huzursuzluk duyması ve tepki vermesi, bunun bir sağlık nedenli agresyon olduğu anlamı taşıyabilmektedir.
Bu bir tümör, bir doku, zedelenmesi bir kulak iltihabı ve parazit etkisi vb bir hastalığı olması sizin ona dokunarak ağrıyı tetiklemeniz olabilmektedir.
Köpeklerde agresyonun diğer bir türü korku agresyonu, genellikle köpeğin doğada hayatta kalabilmesi için, gösterdiği doğal reaksiyonlardır.
Özellikle çekinik karakterli ve travmatik stres bozukluğu yaşayan ve yaşamış olan köpeklerde, kendini savunmak ve risk olarak gördüğü şeye karşı kendini korumak için oluşturduğu tepkilerdir.
Agresyon çeşitlerinden biri de, dişi köpeklerin doğasında var olan annelik agresyonu, yavruları olan bir köpeğini yavrularını koruma iç güdüsünden kaynaklıdır.
Anne köpek yavrularına zarar verebileceğini düşündüğü ve huzursuzluk duyduğu her şeye karşı öfkeli ve savunmacı reaksiyon gösterebilmektedir.
Statü ilişkili agresyon, köpeğin sahibiyle olan ilişkilerinde ona itaat etmesi gereken durumlarda ona tepki vermesi, başkaldırması ve karşı çıkması atakları şeklindedir.
Bu davranışların nedenlerini belirlemek için, köpeğin yetiştirilmesi, geçmişten gelen, eğitimde itaat eksikleri, evdeki yaşamlarında statü algısını karıştıracak davranışların var olup olmadığı kontrol edilmesi gerekmektedir.
Avcılık agresyonu, yine köpeğin doğasından kaynaklı avlanma avını yakalama yok etme parçalama içgüdüsünden kaynaklıdır.
Özellikle köpeğin hareket eden nesnelere yada canlılara karşı gösterdiği tepkilerdir.
Bu bir kedi, sincap, araba, motorsiklet, bisiklet yada insan olabilmektedir.
Genellikle avlanma dürtüsünün kontrol altına alınamaması, dürtü kontrol eğitimlerinin yeterli yada hiç olmamasına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır.
Köpeklerin kendi cinslerine karşı gösterdiği agresyonda, rekabet veya tehdit unsurlu olmaktadır.
Köpeğin yaşadığı konfor alanına bir saldırı gibi algılamasına, yada tehlike oluşturduğunu düşünerek kendini savunma mekanizmasına bağlı olarak gelişmektedir.
Yiyeceklerini yada bir objeyi korumaya karşıda agresyon gösterebilmektedir.
Bu da yine içgüdüsel ona ait olduğunu düşündüğü objeye karşı bir saldırı bir tehdit algısından kaynaklanmaktadır.
Agresyon tedavilerinde öncelikle başlangıçta belitildiği gibi neden kaynaklandığı yada ne zamandan beri var olduğu önemlidir.
Köpeğin genetik yapısından gelen ani agresyonmu, sağlık sorunlu bir durum mu, yada çevresel faktörlerden kaynaklı mı, bunu çok iyi bilmek gerekmektedir.
Bunlar belirlendikten sonra gerek eğitimleri verilerek ,gerek medikal tedbirler alarak, veya çevresel faktörleri en aza indirerek önüne geçebilirsiniz.